BURST/TASJKENT – 9 oktober jl. was D-Day voor Matthias Casse (-81kg/JC Fudji-Yama Boom/Schelle). Die dag diende hij op het WK in het Oezbeekse Tasjkent zijn in 2021 verworven wereldtitel te verdedigen. Tegenstander, ondertussen een oud-gekende, de Georgiër Tato Grigarashvili. Beide atleten lijken wel vaste sparring-partners tijdens finales op de belangrijkste wedstrijden: bronzen kamp op de Olympische Spelen in Tokio (2021), de finale van het WK in Boedapest (2021), de finale van het EK in Sofia (2022) en onlangs dus de finale op het WK in Tasjkent. De eerste twee kampen in het voordeel van onze landgenoot, de andere twee voor de Georgiër. Daardoor lijkt 2022 voor Matthias wel een ‘zilveren’ jaar, met zilver op het EK en WK. Niettegenstaande zet onze landgenoot keer op keer fantastische prestaties neer. Van een judoka die drie keer achtereenvolgens de finale kampt op het hoogste niveau kan je dan minstens zeggen dat hij regelmaat toont. Weinigen doen het hem na. Niettegenstaande, de finale verliezen, blijft een bittere pil slikken voor een topsporter die keer op keer het allerhoogste nastreeft. Immers, zilver winnen, betekent goud verliezen …
“Ik heb inderdaad een dubbel gevoel met die zilveren plak,” reageert Matthias tijdens de online persmeeting achteraf. “De dag op zich is haast vlekkeloos verlopen, ik voelde me ook goed en heb mooi judo laten zien. Het verliep heel vlot. In de halve finale tegen Fujiwara maakte ik een fout vergelijkbaar met wat er op de GS in Parijs tegen hem gebeurde, deze keer heb ik dat echter kunnen rechtzetten. Hoe de finale afliep, is heel spijtig. Grigarashvili won van de Olympisch en wereldkampioen. Hij had een topdag.”
Het was een dubbeltje op zijn kant. “De finale verliep lang volgens plan. De Georgiër sleept twee straffen mee. Het scheelde amper iets of ik had het goud wel op zak gestoken. Dat maakt het extra zuur om dan toch te verliezen. Ik heb alles gegeven, maar het was op.”
Niettegenstaande was de voorbereiding top en de strategie zat goed. “We hebben gewerkt aan het tactisch plan om te anticiperen op zijn tactiek en hoe we daarop moesten reageren. En dat blijven we doen en zullen we nu nog iets uitbreiden en oefenen. Ik denk niet dat ik iets verkeerd heb gedaan. Grigarashvili was in de kamp net dat ietsjes beter en dat maakte het verschil.”
Het ziet ernaar uit dat beide toppers, de huidige nummers 1 en 2 op de wereldranking in gewichtscategorie -81kg, zich nog vaak gaan ontmoeten. “Wij hebben ondertussen vijf keer tegen elkaar op de wedstrijdtatami gekampt. Er zullen ongetwijfeld nog meer kampen volgen, want hij is tevens jong en hij gaat ook blijven presteren. Ik ga echter niet alleen op hem focussen, maar blijven werken aan mijn verbeterpunten. Meer in de breedte werken zodat ik van iedereen kan winnen,” aldus Matthias.
Onze landgenoot mag echter trots zijn op zijn drie WK-finales op rij. “Dat betekent evenwel dat ik op de allergrootste tornooien, waar het echt toe doet, wel degelijk kan presteren. Spijtig natuurlijk dat het twee keer zilver is en maar één keer goud. Het blijft evenwel een ongelofelijke prestatie waar ik wel trots op ben. Ik hoop dat ik dit ritme kan aanhouden naar de toekomst toe.”
Drie WKs, drie keer op het podium. Matthias merkt evenwel voortdurende progressie. “Als ik mijn prestatie op het WK van 2022 vergelijk met die vanop het WK in 2019, allebei zilver, dan besluit ik dat ik toch wel enorm gegroeid ben als judoka. Ik ben vandaag veel completer. Zo scoorde ik in mijn eerste kamp met uchi mata. Dat is jaren geleden dat ik dat op dit niveau heb kunnen doen. Ik kan tevens beter zowel via links als rechts scoren en veel verschillende technieken toepassen langs beide kanten. In de afgelopen periode is er veel hieraan gewerkt en dat merk ik ook. Wat ik op training oefen, kan ik nu vlot toepassen in competitie. Ik blijf evenwel dezelfde judoka met een brede basis aan technieken. Met de nieuwe omkadering hebben we nieuwe dingen toegevoegd, een iets andere manier van werken dan onder Mark van der Ham, maar het resultaat blijft hetzelfde. Ik moet er staan en mijn tegenstander op zijn rug gooien. Hoe we daar geraken, verschilt ondertussen een klein beetje, maar er zijn geen grote veranderingen in de aanpak.”
Echter, het goud dat zo dichtbij was, verliezen, zorgt evenwel voor een bittere nasmaak. Dat merk je in het interview met Matthias. “Het tactische plan werkte in de reguliere tijd. Mijn tegenstander kreeg twee strafpunten en ik was ervan overtuig dat ik ging winnen. Het tactische plan zat dus goed, nu nog een manier vinden om dit langer vol te houden en meer opening te vinden om te scoren. We waren allebei uitgeput door de zware kamp en hij is sterk. Aan het einde maakte hij door te kort te versnellen het verschil en ik reageerde te traag. Hij heeft zijn tweede adem iets vlugger teruggevonden,” aldus Matthias.
Onze vicewereldkampioen blikt echter reeds vooruit. “Je kan het vergelijken met schaken. Elke partij is anders. Er zijn goede zaken gekomen uit deze kampen. Dingen die verbeterd zijn tegenover vorige keer. De finale tegen Grigarashvili was nu een veel betere kamp dan op het EK. Hij heeft me niet echt verrast. Ik wist wat hij ging doen en kon goed anticiperen. Het werkte. De twee strafpunten die hij kreeg, waren duidelijk het bewijs dat ik iets beter in de wedstrijd zat dan hij. De verschillen zijn niet groot op dit niveau. Ik moet dit nu verder afwerken. Dat is nu de volgend stap. Want er blijven nog werkpunten. De kumi kata, het vastgrijpen, was al veel beter, maar ik moet nog meer met mijn benen kunnen storen om hem geen kansen te geven om een aanval voor te bereiden. Dat heb ik nu een beetje gedaan waardoor ik af en toe gevaarlijk kon zijn met aanvallen, maar nog niet voldoende. Ik moet dit nog meer in randori toepassen tegen sparring-partners van hoog niveau om dit ook op competitie te kunnen doen. Er is nog werk aan de winkel voor Parijs,” aldus nog Matthias.
De internationale kalender in het najaar is nog goed gevuld. Matthias gaat echter selectief te werk. “De Masters in Jerusalem in december zeker. En misschien nog een Grand Slam. Waarschijnlijk die van Bakoe binnen vijf weken.” Wij kijken alvast uit naar zijn volgende acties op de internationale tatami. Matthias aan het werk zien, blijft immers genieten van judo op het allerhoogste niveau!
Christian Pierre
Media & Communicatie
