BURST – Vandaag, 4 januari, is het ‘Wereld Braille Dag’. In 2001 werd 4 januari, de geboortedag van Louis Braille, door de Wereld Blinden Unie uitgeroepen tot Wereld Braille Dag. Dit initiatief vraagt speciaal op deze dag extra de aandacht van het publiek en van de media en richt zo de schijnwerpers op Louis Braille en op het feit dat duizenden blinde personen over de hele wereld dankzij hem toegang hebben verkregen tot informatie en communicatie. Louis Braille is amper 3 jaar als hij blind wordt. Op zijn 16de ontwikkelt hij een schrijfwijze in reliëf die aan blinde personen toelaat te lezen en te schrijven. Het brailleschrift wordt tot op heden wereldwijd en in alle talen gebruikt, dit zowel voor teksten als voor wiskunde of muziek. Tal van voorwerpen of apparaten (uurwerken, gezelschapsspellen, meetapparatuur, liften, computers e.d.) zijn dankzij het brailleschrift aangepast kunnen worden voor gebruik door blinde personen.
VI-Judo
Naar aanleiding van deze Wereld Braille Dag wensen wij bij Judo Vlaanderen dan ook vandaag onze judoka’s met een visuele beperking even in de schijnwerper te zetten. Een club die actief is met specifieke VI-judotraining is JC Tervuren. VI-Judo staat voor Visual Impaired Judo (judo met visuele beperkingen). En ja hoor, ook op deze tatami business as usual: worpen, beenvegen, wasa-ari’s en ippons.
Voor mensen met een visuele beperking is judo immers een uitermate geschikte sport. Judo is namelijk een contactsport. Je kunt heel goed aanvoelen welke techniek je tegenstander wil toepassen en hierop anticiperen. Mensen met een visuele beperking kunnen de judosport beoefenen volgens het VI-judoreglement waarbij alle technieken uit het reguliere judo zijn toegestaan, dus ook armklemmen, beenvegen e.d. Een verschil met het reguliere judo is dat een VI-judowedstrijd altijd begint met een standaard judopakking.
Bij JC Tervuren bieden ze reeds enkele jaren VI-judo aan. “We zijn zo’n vijf jaar geleden met G-judo gestart op vraag van Centrum Ganspoel uit Huldenberg,” legt Jan Camelbeek, jeugdcoördinator van JC Tervuren, uit. “Ganspoel is een instelling die werkt met leerlingen met een visuele en/of visueel-meervoudige beperking. Momenteel werken we als judoclub enkel samen met hen.”
Hoe heeft de judoclub dit aangepakt? “Op vraag van Ganspoel zijn we dan gaan kijken hoe we konden helpen,” stelt Jan Camelbeek. “De visuele beperking bij deze jongeren heeft ook een impact op coördinatie en motoriek. Vandaar ook dat het moeilijk was om hen in de gewone training te integreren. Daarom hebben we een aparte groep opgezet. En we proberen telkens per deelnemer één begeleider erbij in te zetten. Om samen te lopen, samen elementaire oefeningen te kunnen doen, maar ook de worpen e.d. Voor de rest is het in principe het gewone judoprogramma,” aldus Jan Camelbeek. “Er zijn al een paar judoka’s die reeds een gele gordel hebben gehaald. Da’s het reguliere gele gordelprogramma van Judo Vlaanderen dat zij afleggen – het theorieboekje werd trouwens vertaald in Brailleschrift! Het enige waar wij verschil in maken, is dat bij randori er steeds wordt vertrokken van het vasthouden van elkaars judogi. We proberen het zo traditioneel mogelijk te houden. Het VI-Judo is heel tactiel in die zin. Heel veel oefeningen starten ook met elkaar vastnemen. We werken met zowel volledig blinde judoka’s, als ook slechtziende judoka’s”.
Gemotiveerd
De VI-judoka’s zijn enorm enthousiast. “De jongeren zelf vinden hun lidmaatschap bij de judoclub geweldig,” aldus begeleidster Susy Gijbels van Centrum Ganspoel. “Vanaf het eerste jaar zagen we het eigenwaardegevoel bij deze jongeren stijgen met de week. Dat was prachtig om te zien. Die zelfontplooiing is enorm. Ze zijn trots op zichzelf. Sommigen hebben al een gele gordel. Op deze manier is het voor hen ook gewoonweg deelnemen aan het normale leven. En dat maakt iedereen gelukkig. Bovendien kijken ze ook altijd uit naar de training. We moeten hen nooit motiveren. Het is altijd met volle overtuiging dat ze naar de dojo komen. Het zijn uiteraard ook prachtige trainers. Bij aanvang van de samenwerking hebben we de trainers bij ons uitgenodigd voor een kleine vorming. Ze hebben daar dan ook allemaal aan deelgenomen, ’s avonds in hun vrije tijd, om te leren hoe ze onze jongeren moesten begeleiden.”
“Ik vind judo een superleuke sport,” getuigt Key, één van de VI-judoka’s. “Ik kan er ook elke week van genieten. Ik heb bovendien een goede trainer die mij uitstekend begeleidt bij alle oefeningen.” Key heeft ondertussen een gele gordel. “Dat wil inderdaad al wat zeggen. Ik ben al een beetje gegroeid in de sport en hopelijk kan ik nog verder evolueren.”
“Dit is schitterend, hé. Dit geeft ook als trainer veel voldoening,” oordeelt trainer Ronald De Groot. “Die gele gordel van Key is dik verdiend. Key heeft er echt wel talent voor. Hij doet dat heel goed en staat steeds gemotiveerd op de tatami. Het is altijd aangenaam om samen met hem te trainen.”
G-sport in jouw club?
Is jouw club ook actief met VI-judo of een ander judo gerelateerd G-sport initiatief, dan horen we het graag!
Christian Pierre,
Media & Communicatie
