LISSABON/BURST – De Europese titel op zak steken, lukte net niet voor Matthias Casse (-81kg) op het zopas afgelopen Europese kampioenschap in het Portugese Lissabon. Niettegenstaande pakte hij zilver en daarmee heeft hij meteen alle EK-medaillekleuren in zijn trofeekast hangen. Immers, voor de derde keer op rij stapt de judoka uit Hemiksem resoluut op het EK podium: goud in 2019 (Minsk), brons in 2020 (Praag) en nu dus zilver. Niet velen doen het hem na.
“Dit EK is voor mij een goede test geweest om in te schatten waar ik sta in mijn voorbereiding voor het WK en de Spelen,” oordeelt Matthias. “Ik durf te zeggen dat ik zeker geslaagd ben. Uiteraard ga ik samen met de ganse technische staf verder analyseren wat nog beter kan. We gaan alle kampen onder de loep nemen om bij te schaven waar dat nodig is.”
Het bleek een slopend kampioenschap voor Matthias. Behalve zijn eerste wedstrijd werden de vier overige kampen steeds beslecht in de verlengingen. Alles opgeteld vlotjes richting 20 extra minuten in de Golden Score. Dat eist zijn tol.
“Ik was stik kapot aan het einde van de dag. Het was heel vermoeiend. Ik ben echter vooral tevreden dat ik na elke lange wedstrijd goed kon recupereren en klaar was voor de volgende kamp. Op de Grand Slam in Tasjkent was dat nog niet het geval. Hier in Lissabon wel, dus daar is reeds duidelijk progressie. Mijn mentaliteit op de mat was goed, alleen fysiek kan het nog beter en daar ga ik aan werken opdat dit op de Spelen wel zo is. Ik heb dan wel bewezen dat ik de lange wedstrijden goed kan overleven en snel kan recupereren, toch heb ik nog wel dat beetje extra nodig om de kampen vlugger af te werken zodat ik sneller naar de scores kan toewerken. Iets frisser en sneller zijn. Da’s het piekmoment dat ik nodig heb. Aangezien ik niet drie keer kan pieken in drie maanden tijd hebben we gekozen voor de Spelen om daar echt te pieken. Ik ben ervan overtuigd dat het daar zal lukken.”
Proberen die Golden Scores te vermijden dus want dat vreet veel energie. “Als ik in betere vorm ben, zal ik vlugger kunnen scoren. Beter dat een kamp zo kort mogelijk is teneinde energie te sparen voor de volgende. Het belangrijkste blijft evenwel dat ik me aan mijn tactisch plan houd en dat ik niet tijdens een kamp begin te fantaseren of dingen doe dit niet werden doorgedacht. Want dan kan het heel snel in mijn nadeel uitdraaien.”
Na het verlies in de bronzen kamp tegen Sami Chouchi tijdens de Grand Slam in Tasjkent werd de tactiek tegen deze tegenstander herzien. En met succes. De rematch in de kwartfinale op het EK eindigde in het voordeel van Matthias. “Ik voelde me tevens een stuk beter als toen in Tasjkent en ik domineerde de kamp redelijk goed.”
De halve finale bleek een replay van de finale van de European Games. “Ivanov probeerde de wedstrijd op slot te zetten, ik heb me echter goed aan het plan kunnen houden en ben erin geslaagd de kamp beetje bij beetje open te breken.”
De finale tegen Albayrak was een zware. “Albayrak is zo sterk. Hij lijkt wel een machine. Ik had verwacht dat hij wat ging wegzakken, maar hij bleef sterk zeker met de hand aan mijn mouw bleef hij goed controleren. Zijn worp was goed ingedraaid en ik kon die niet meer blokkeren.”
De laatste drie kampen waren tegen tegenstanders die geen onbekenden waren voor Matthias. Zijn aanpak blijft echter steeds dezelfde.
“Met Marc wordt steeds de tactiek op voorhand besproken. Algemeen hebben we voor elke potentiële tegenstander een plan, maar als we merken dat een judoka anders gaat kampen of meer scoort via een bepaalde techniek dan gaan we onze tactiek gaande wijs aanpassen. Diegene die ik goed ken daar is het uiteraard moeilijker om tegen te scoren omdat die natuurlijk ook goed weten wat ik doe. Wat ik probeer om te scoren, gaan zij dan weer blokkeren en dan wordt het moeilijk om opening te zoeken.”
De podiumplek is sowieso een opluchting voor Matthias. “Ik had nog wel genoeg zelfvertrouwen en ik was mij ervan bewust dat ik op weg was naar mijn goede vorm. De voorbije tornooien waren niet mis, maar je mist dat podium. Als topsporter wil je daar altijd op staan. Jammer dat de Brabançonne dit keer niet door de luidsprekers klonk. Laat dat dan voor de volgende keren zijn,” aldus nog een strijdvaardige Europese vicekampioen.
Herbekijk de halve finale tegen Ivanov (BUL/11 WRL)
Herbekijk de finale tegen Albayrak (TUR/3 WRL)
Christian Pierre
Media & Communicatie
