BURST/KUST – Vandaag, 31 augustus, komt er een einde aan de zomervakantie. ’t Is weer voorbij die mooie zomer, klinkt de klassieker van de Nederlandse zanger Gerard Cox uit 1973. En zo is het. Want op 1 september openen de schoolpoorten. Ook dit jaar werd een andere klassieker opnieuw georganiseerd: ‘De Sportzomer’ van Sport Vlaanderen. Een heuse Zomertoer die traditioneel verschillende badsteden aan onze kust aandoet en waar verschillende Vlaamse sportfederaties initiaties aan het grote publiek aanbieden. Ook Judo Vlaanderen tekende present. Medewerker Yana Vankerkhove leidde de aanwezigheid voor onze federatie in goede banen.
“Gelukkig werd ‘De Sportzomer’ dit jaar tijdens de zomermaanden opnieuw georganiseerd,” stelt Yana. “Het blijft voor mij een event waar ik steeds een heel jaar naar uitkijk.” Voor de enthousiaste judoka van Judoclub Dilbeek begon alles zo’n zeven jaar geleden wanneer ze de eerste keer van de partij was. “De jaren voordien leerde ik de lesgever van aikido kennen. Hij lag aan de basis om over te stappen van ‘deelnemer’ naar ‘lesgever’. Zo stond ik in juli 2014 voor de eerste keer op de tatami als lesgever op de Zomertoer van Sport Vlaanderen.”
Voor Yana is het steeds uitkijken en een blij weerzien bij de start in juli. Het waarom heeft zo verschillende redenen.
“Iedereen wordt meteen opgenomen in de groep als volwaardige lesgever. Je kan zeker niet naast het onderlinge respect en de leuke sfeer kijken,” aldus Yana. “Bovendien kan er altijd gerekend worden om initiaties vlotter te laten verlopen. We staan elkaar bij wanneer iemand geen uke heeft om de oefeningen te tonen of in geval deelnemers onpaar zijn, springen we regelmatig zelf in. Eveneens naast de matten kunnen we steeds rekenen op de hulp bij opbouw en afbreken van de stand, de aanwezigheid van het juiste materiaal, zodat iedereen genoeg rust en voldoende fit is.”
Daarnaast zorgen de lesgevers samen voor een fijne sfeer en uitstekende samenwerking. “De samenwerking verloopt steeds vlekkeloos,” vindt Yana. “Bovendien is er altijd ruimte voor uitwisselingen van ervaringen waarbij iedereen respect en oor heeft voor elkaar. De fijne sfeer zorgt voor soms hilarische momenten op de matten waar er vaak grappen en grollen met elkaar worden uitgehaald.” Ook naast de tatami worden de grappen en grollen verdergezet blijkbaar. “In onze judogi’s de paardenmolen op, elkaar nat maken in de fontein, ijsjes in elkaars gezicht vegen, … ook het fun-gehalte is hoog.”
De dagen worden steeds afgesloten op een terrasje in een nabijgelegen brasserie, waarbij wordt geklonken op een goede afloop van de dag alvorens we huiswaarts keren.
“Het is tevens traditie om op de eerste en laatste dag ook samen iets te gaan eten om een editie goed te starten en mooi af te sluiten. We hebben doorheen die jaren echt wel een hechte band opgebouwd,” beaamt Yana.
Er is echter meer. Zo is er bij de lesgevers de interesse in de krijgskunst. “Wanneer we geen initiaties aan het geven zijn aan de deelnemers, grijpen we enerzijds de kans om zelf onze technieken bij te sturen, maar anderzijds zorgt het krijgen van ‘privéles’ van de andere sensei steeds voor een mooi leermoment. Vooral als judoka is het zeer leerrijk om technieken uit te wisselen met iemand van de aikido. De kans om de krijgskunst vanuit een ander perspectief, dat dicht aansluit bij uw eigen sport, te vergelijken is een gelegenheid die ik met beide handen grijp.”
Tenslotte blijft deze Zomertoer ook voor jonge lesgevers of lesgevers-in-spé een uitstekende gelegenheid om zich verder te ontplooien. “De drempel is lager en je kan breder organiseren dan in een club,” vindt Yana. “De niet-afgelijnde tijdsspanne geven de lesgevers de mogelijkheid om af te wijken van een ‘standaard’ trainingsschema dat toegepast wordt in de club. De sensei kan ook gerichter en sneller feedback geven en indien nodig de oefening tonen bij een volgende groep. In tegenstelling tot de nieuwelingen in een club, geven wij les aan leken die geen weet hebben van details die eventueel kunnen mislopen tijdens een uitleg. Zodoende ligt het stressgehalte dan ook lager en voelen de lesgevers zich meer op hun gemak. Die buitengewone sfeer, de leerkansen, het blije weerzien en het ultieme respect zijn echt wel de redenen om mij hiervoor jaarlijks in te zetten,” aldus nog de enthousiaste lesgever.
Christian Pierre
Media & Communicatie
