BURST – Een bloedneus, ook wel epistaxis genoemd, is een bloeding van een (klein) bloedvat in het neusslijmvlies. Bloedneuzen komen heel vaak voor en ontstaan vaak spontaan zonder enige aanleiding. Als men toch een oorzakelijk verband vindt voor een bloedneus is dit voornamelijk een slag, stoot of val op de neus.
Een bloedneus wordt klassiek onderverdeeld in een anterieure en posterieure neusbloeding. Een anterieure neusbloeding is hierbij het meest voorkomend (ongeveer 90-95%). De bloeding ontstaat uit de plexus van Kiesselbach. Dit is een kluwen van kleine bloedvaten langs de binnenzijde van het kraakbeenderig neustussenschot. Door de fragiele structuur van de bloedvaten en het feit dat ze gelokaliseerd zijn op het meest kwetsbare deel van de neus, is er snel schade, resulterend in een bloedneus. Deze bloedingen zijn quasi altijd benigne.
Een posterieur neusbloeding komt minder vaak voor (5-10%). Hierbij ontstaat de bloeding vanuit een dieper gelegen kluwen van bloedvaten in de neus, namelijk de plexus van Woodruff. Posterieure bloedingen presenteren zich typisch ernstiger met heel uitgesproken bloedverlies langs de neus en vaak ook naar de keel. Aangezien deze moeilijker zelf te behandelen zijn, zullen ze een groter deel uitmaken van degene met noodzaak tot interventie van een arts.
Behandeling
In eerste instantie kan men zelf een neusbloeding proberen te stelpen. Snuit eerst de neus (indien er geen vermoeden is van een neusfractuur). Druk dan gedurende minimaal 10 minuten op de neusvleugels door deze met de vingers samen te knijpen. Zit ondertussen ook rechtop met het hoofd licht naar voor gekanteld. Na 10 minuten kan men controleren of de bloeding al dan niet gestopt is. Indien dit niet het geval is wordt er aangeraden om nogmaals 10 minuten de neus dicht te knijpen. Meestal zal hiermee een neusbloeding spontaan stoppen. De eerste 24 uur dient met wel voorzichtig te zijn met de neus, namelijk niet snuiten of neuspeuteren.
Indien bovenstaande maatregelen niet voldoende zijn, is gespecialiseerde hulpverlening nodig. Je kan hiervoor terecht bij de huisarts, of indien niet (tijdig) beschikbaar, op een spoedafdeling. De arts zal hierbij de bloeding proberen te stelpen
In competitie
Tijdens een judowedstrijd zal de scheidsrechter de bloedende judoka verwijzen naar de medische hulpverlening om het bloeden te verhelpen. Indien het bloeden onder controle is dan kan de judoka terug verder kampen.
In het judoregelement staat dat een bloeding slechts tweemaal kan worden verzorgd, en dat bij de derde maal een overgave volgt (kiken-gachi). Indien er een toezichthoudend arts aanwezig is, kan deze toch beslissen om de wedstrijd te laten doorgaan. Hierbij dient voornamelijk een inschatting gemaakt te worden over de hoeveelheid van bloedverlies en het al of niet verantwoord zijn om verder te vechten.
Referenties
Guthrie, K. (2021). A Case of Epistaxis. Life in the Fast Lane.
International Judo Federation. (n.d.). IJF Rules update Olympic cycle 2022-2024.
Kucik, C. J. (2005, January 15). Management of Epistaxis. AAFP.
Leadon M, Hohman MH. Posterior Epistaxis Nasal Pack. [Updated 2023 Mar 1]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2023 Jan-.
Neusbloeding – Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied. (2022, September 14). Keel-Neus-Oorheelkunde En Heelkunde Van Het Hoofd-Halsgebied.
Ruben Vermeir
