BURST/WILRIJK – Een zonnige lenteochtend … In de krachthonk van de Topsportschool te Wilrijk – de uitvalsbasis van onze topjudoka’s – hoor je de halters klingelen en de toestellen kraken. Onze toppers werken er plichtsgetrouw hun dagdagelijkse oefening af. Business as usual, ondanks het rigoureuze trainingsprogramma van de laatste weken.
“Het is inderdaad vrij hectisch geweest de afgelopen weken,” aldus onze regerende wereldkampioen -81kg Matthias Casse. “Na de Grand Slam in Antalya zijn we ter plaatse gebleven voor een Trainingskamp. Daarna ging het richting Tata voor een volgende stage en afgelopen weekend was er dan nog de stage in Tongerlo.” Die laatste fungeerde tevens als laatste klaarstoommoment voor het nakende EK in Sofia en kende tevens een persmoment voor onze nationale media.
“Het was heel zwaar. Ik ben een beetje moe en ga deze laatste week gebruiken om een beetje te recupereren. De trainingen zijn deze week minder in volume, enkel hier en daar wat ‘prikkelen’ en mijn gewicht maken. Dat is alles wat ik nu nog moet doen. Ik heb er zin in, maar het wordt geen ‘walk in the park’,” aldus de judoka.
De teleurstelling van Antalya is ondertussen doorgeslikt. Matthias eindigde op deze Grand Slam net naast het podium met toch nog een verdienstelijke vijfde plek. “Heel de competitie draaide niet zoals verwacht. De derde kamp was niet goed (hij verloor op strafpunten), maar die eerste twee verliepen ook niet naar wens. Ik had gewoonweg een slechte dag. Dat was een hele poos geleden dat ik dit meemaakte, maar dat kan nu eenmaal gebeuren. Hierdoor ga je relativeren wat je allemaal reeds hebt gepresteerd en even terugblikken hoe zoiets kan gebeuren om dat in de toekomst te vermijden. Voor mij een puur leermoment.” Voor de wereldkampioen zonder twijfel een extra prikkel richting EK. “Het EK is een heel ander tornooi dan dat van de World Judo Tour. Ik hou me aan mijn voorbereidingen, maar blijf ook met nieuwe tactieken experimenteren. De Spelen blijven het hoofddoel. De eerste twee jaren heb je die ruimte om te testen. Hoe dichter naar de Spelen toe, hoe minder je gaat experimenteren, dan is het eerder bijstellen.”
Ondertussen stond Matthias reeds drie keer op het EK-podium en heeft hij de ganse medaillecollectie – goud (2019), brons (2020) en zilver (2021). Vorig editie dus vice-kampioen. “Ik wil uiteraard beter doen, een Europese titel is natuurlijk leuk, maar het vervaagt toch wat als je het vergelijkt met de wereldtitel en Olympisch brons. De Europese titel gaat trouwens geen evidentie zijn. De -81kg gewichtscategorie is zoals steeds sterk bezet met wel een tiental potentiële podiumkandidaten. Het blijft evenwel steeds mijn ambitie om bovenaan te staan.”
“Ik heb mijn voorbereiding kunnen starten en ook afwerken zonder blessures. Ik ben dan ook zeer tevreden, zeker na de stages in Antalya, Tata en Tongeren, toch wel een serieus volume,” stelt Ellen Salens (-48kg). “We hebben heel veel randori gedaan. Alles is nu afgewerkt. Ik voel me goed voorbereid. Ik hoop dat ik dat kan doortrekken naar het EK. Ik heb er wel zin in.” Dit is het derde EK Senioren waaraan Ellen zal deelnemen. “Ik ga het kamp per kamp bekijken. Ronde per ronde, we zien dan wel.”
“We hebben inderdaad een pittige periode van voorbereidingen achter de rug. Nu nog even cool down tot aan het EK,” reageert Mina Libeer. “Op zich ben ik wel tevreden met mijn voorbereidingen.” Mina diende de Grand Slam van Antalya aan haar te laten voorbijgaan door blessureleed. Daarentegen wel heilzaam. “Het was ook de juiste keuze naar dit EK toe. Herstel. Ik denk dat we dan ook de juiste beslissing hebben genomen. Vandaar dat het met Tata en Tongeren even heel intensief was. Ik heb het evenwel goed verwerkt.” Vorige editie greep Mina net naast een medaille en eindigde ze op de vijfde plaats. “Mijn mindset blijft onveranderd. Uiteraard ga ik voor een medaille. Ik blijf evenwel bij mijn visie van ronde per ronde. Je moet elke ronde doorkomen anders begin je niet aan de volgende. Zo gaat dat nu eenmaal. Ik voel me goed. We zullen vrijdag zien wat dat brengt.”
JV-coach Damiano Martinuzzi blikt alvast tevreden terug op de voorbereidingen. “Onze atleten hebben goed kunnen trainen tijdens de afgelopen stages,” stelt de coach.
Spijtige zaak is dat de regerende en tweevoudige Europese kampioen Toma Nikiforov (-100kg) moet afhaken wegens aanslepend blessureleed. “Inderdaad niet leuk en het was geen eenvoudige beslissing,” aldus de coach. “Dat is natuurlijk ook een onderdeel van het judo. Het was dan ook een professionele beslissing om Toma van de competitiemat te houden. Bij zulke beslissingen moet je trouwens professioneel blijven los van enige emoties, dan is dat ook gemakkelijker om te beslissen. Je moet immers focus houden op toekomstige doelstellingen, het WK en nog iets verder weg de Olympische Spelen. Het was geen gemakkelijke boodschap om te brengen want emotioneel was dat voor Toma moeilijker. Een EK in Sofia, als atleet met Bulgaarse roots. Familie en vrienden … Als professioneel judoka begrijpt hij evenwel dat de genomen beslissing voor dit EK wel de juiste keuze was. Je moet als atleet dan ook verder kijken.”
Ook Amber Ryheul blijft thuis herstellende van een blessure. “Amber kan binnenkort terug in actie treden. Het EK was echter te vroeg. Er volgen eerst enkele stages, waaronder in Mongolië. Soms kan je een blessure ook positief bekijken. De atleet kan dan wat meer rusten en druk wegnemen. Zo was dat vorig jaar met Toma. Hij kwam uit blessuretijd en won uiteindelijk de Europese titel.”
De teamspirit na de voorbereidingen zit alvast goed. Coach Martinuzzi kijkt dan ook uit naar een mooi EK. “Ik verwacht sterk judo. Alleen al in de gewichtscategorie van Matthias is de top tien haast niveau WK. Het zal spannend worden,” aldus nog Damiano.
Ellen en Mina komen in actie op vrijdag, Matthias op zaterdag.
De Belgische selectie bestaat verder uit FFBJ-judoka’s Jorre Verstraeten (-60kg), Sami Chouchi (-81kg), Gabriella Willems (-70kg) en Yves Ndao (+100kg).
Heather Loontjens werd door de IJF aangeduid als scheidsrechter.
Christian Pierre
Media & Communicatie
